Dus ging ik alleen verder. Ik reageerde mij af door veel te gaan rennen. Zo noemen we dat bij ons. Rennen staat voor hardlopen. Want ik moest wat doen om mijn energie kwijt te raken. Ik danste in de oude keet. Probeerde gitaar te leren spelen. Schreef mijn frustraties van mij af. Ging naar de jongeren sociëteiten in Venray, Horst, Sevenum, Lottum, Meerlo, Venlo die toen nog druk bezocht werden op het platteland van Noord-Limburg. Voor het eerst ervoer ik wat verliefd zijn met mij kon doen. Op de mavo was ik verliefd geworden op een meid die zo mooi was dat ik haar niet eens aan durfde te kijken. De paar keer dat ze iets tegen mij zei sloeg ik volledig dicht. De volgende was een prachtige meid die toetsenist was in een wave-band. De nicht van een dorpsgenoot. Via hem hoorde ik dat ze mij had gezien. Met mijn vetkuif en extravagante kleding viel ik op en dat was interessant. En voor mijn gevoel scheelde het niet veel of we hadden verkering. Ik was te verlegen om om ‘door te pakken’. De negatieve ervaringen uit het verleden blokkeerden mijn gevoel. Daar durfde ik niet bij te komen. Dus vroeg ik haar niet uit. Bang om afgewezen te worden. We spraken elkaar wel. Ik ging naar haar optredens kijken in Walhalla en andere plekken en zag oudere jongens om haar heen draaien. Mijn maag draaide zich om. De angst had mij verlamd. Inge en ik kregen helaas geen verkering. Zouden wij? Had zij? Helaas ben ik haar uit het oog verloren.

De voetbalclub ❌ De volleybalclub❌ De keet❌ De soos❌ School❌ De Havo werd het weer niet❌. Wel een school voor detailhandel. In Venlo✅. Eindelijk weg uit het dorp en naar de grote mensenwereld✅. Want voor mij was Venlo echt groot, werelds en de poort naar een leven waar ik naar verlangde✅. Weg uit het benauwende dorp waar iedereen mij kende en bij voorbaat al veroordeelde✅. Een nieuwe kans en wie weet kon ik toch nog naar de Havo want in Venlo waren en een paar en kenden ze mij niet✅

Ik vond de stad geweldig. Ging ook daar veel naar de bibliotheek in schooltijd. Zat uren bij Sounds muziek te ontdekken, keek mijn ogen uit op de Maaskade met de sexshops, drugshandelaren, zwervers en alcoholisten, zwierf door de stad of fietste door de omgeving, over de hei, naar Velden, Belfeld en zat te mijmeren aan de Maas. Ik vond het heerlijk. Hoe de stad bewoog en leefde vond ik heel tof. Venlo gaf mij voor het eerst in mijn leven het gevoel dat ik lekker mezelf kon zijn zonder veroordeeld te worden. Na amper een half jaar Venlo was het school avontuur voorbij. Stage was tof bij de Edah in Bergen. Maar de slechte cijfers, het onaangepaste gedrag, te veel spijbelen, diefstal, vernielen. Ik had grenzen overschreden. De school in Venlo was over en uit ❌ In Venray moest ik aan mijn leerplicht blijven voldoen. Op een plek met afvalligen van het systeem. De tijd doden met kookles en onzinnige praatsessies. Daar is mijn latere afkeer van koken begonnen.

In het dorp vond ik in de tussentijd aansluiting bij een andere groep jongens. Die ook op een brommer rondreden of er graag een wilden hebben maar niet konden of mochten. Het werd een gemengde groep van volgers, vrijbuiters, profiteurs, meelopers, eenlingen en eenzamen. Opgefokte Kreidlers, Yamaha’s, Honda’s en niemand wilde voor elkaar onderdoen. Ik reed rond zonder helm. Vetkuif in de wind. In mijn vrije tijd werkte ik keihard in de horeca. Geert zag in mij een harde en gedreven werker. Hij geloofde in mij en was de eerste en enige die in goede en slechte tijden voor mij op kwam en steunde. Mijn laag zelfbeeld en gebrek aan zelfvertrouwen wist hij door vertrouwen te geven op te krikken.

Ik voelde mezelf nuttig. Verdiende goed. Spaarde veel. En wilde breken met mijn verleden. Die kans leek zich aan te dienen met het begin van het nieuwe schooljaar. Ik werd totaal onverwacht toegelaten tot de Havo op het St.Thomascollege in Venlo. Ik was zielsgelukkig. Eindelijk kon ik mijn dromen waar gaan maken🙏🏼

2 comments

  1. Ja. Geert was een baken in die tijd. En Venlo was en is nog steeds ‘mien stedje!’

  2. Eindelijk de erkenning. Wat goed dat Geert er was.En Venlo. Wat heb ik vaak verlangd naar een stad. Wat hebben ze ons als ouders van twee geweldige kids genegeerd als buren en schoolklasgenoten van onze dochter en de mooie herinneringen houden we in gedachten…samen, met ons vieren… waren wij sterk !! Zo ook jullie. Samen op weg.
    Sjiek ……benieuwd hoe het uitpakt !

    Fijne daag, Anja

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

*
*