Ze zeggen wel eens dat alle begin moeilijk is. Dat klopt voor geen meter, zei ik hier in huis toen ik begon met vasten. Het gaat mij goed af. Even doorbijten (vergeef mij de woordspeling) en dan zijn de zesenveertig dagen zo om.
Vandaag kreeg ik de rekening gepresenteerd. Op dag zes. Wat een verschrikkelijke klotendag. Man o man. De hele dag chagrijnig. En ik weet niet waarom. Belachelijk. Te gek voor woorden. De hele dag voel ik een vreemde druk in mijn hoofd. En de hele dag heb ik zin in vulling. Eten dat de maag verzadigd. Een groot stuk kersen-roomboter vlaai, of rijstevlaai met slagroom en chocolade vlokken. Een pond balkenbrei, vijf worstenbroodjes. Woensdag en donderdag ging het nog wel. Beide dagen woog ik mezelf en de weegschaal gaf 1,6 kilogram verschil weer. Watte? Kan dat? Ja dus. Afgelopen vrijdag, zaterdag en zondag heb ik op de racert gefietst. Bezig zijn leid af. Dat is zeker. En dat mag ook want er ontstaat onrust in mijn lichaam. Ik schrijf dit op maandagavond na tienen. Schrijf ik het niet op dan blijft het in mijn hoofd draaien. De belangrijkste ervaringen en inzichten van de afgelopen dagen.
1. Het invoeren van mijn dagelijkse eetmomenten.
Het invoeren van wat ik eet in een app geef maakt veel duidelijk. De hoeveelheid, gewoontes, de kcal. Uit de Eetmeter blijkt dat ik best veel belegen kaas eet (onverzadigde vetten) en die tikken aan. Elke maaltijd wordt genoteerd. Mijn ontbijt, lunch, avondeten en tussendoortjes. De app geeft meteen weer wat de kcal zijn. Handig.
2. Afwegen van voeding.
Om goed te kunnen bijhouden wat er in gaat moet ik ook weten hoeveel het is. Dus pak ik er een klein keukenweegschaaltje bij en weeg het. Klinkt maniakaal maar is wel keihandig. Ik at 600 gram groente en schrok van de grote hoeveelheid op mijn bord.
3. Bewustwording 3.0.
Meer dan ooit ben ik bewust bezig met het soort eten dat ik eet en het effect wat die hebben op mijn gezondheid. Een voorbeeld, ik eet graag een schaaltje vla als toetje. Mijn schaaltjes tellen dik 600 kcal. Na een volledige maaltijd tikt dat ‘extraatje’ wel aan. Ik had er zin in en ook nodig na een lange fietstocht. Maar toch. Had ik het nodig? Nee. Was het lekker? Ja, heerlijk.
4. Actie – reactie.
De registratie van mijn voeding geeft direct het effect weer van mijn handelen. Door de informatie die meteen tot mij komt kan ik zien wat de, mogelijke, invloed is van voeding op mijn lichaam. Daar kan ik in mijn eetpatroon rekening mee houden.
5. Variatie.
Routine en eenzijdigheid ligt op de loer. In mijn geval werd dat duidelijk met de boterhammen met veel roomboter, belegen kaas, appelstroop en roggebrood. Lekker. Doe er maar twee. Het roggebrood moet op anders wordt het oud. Dus daags er na weer hetzelfde. Het smaakt goed, vult en ik krijg er een blij gevoel van. Maar, het is funest voor de variatie en het binnenkrijgen van de juiste voedingsstoffen. De app laat dat zien. De ‘wijzers’ slaan verkeerd uit. Tijd voor verandering.
6. Geen foute tussendoortjes.
Helaas hield ik het voor het vasten niet bij maar voor de gein ben ik gaan invoeren wat een zak chips, drop, cola, bier, kaas, worst en wijn betekenen voor je gezondheid. Wauw. Dat is schrikken!
Op tijd naar bed. Rust, reinheid, regelmaat. Het is wennen. Af en toe krab ik mij achter de oren. Had ik dit onder professionele begeleiding moeten doen?Met een diëtiste? Moet ik dat alsnog doen? Vroeger deed iedereen dit. Waar hebben we het over. Vandaag sprak ik mijn huisarts in verband met een medische keuring en bloedonderzoek. Begin juli ga ik, mocht het doorgaan, een fietsrit maken in de Dolomieten. De belegen kaas gaat geschrapt worden want dat was terug te zien in mijn bloedwaarden. Na de vastentijd mag ik me weer laten prikken en zullen we de verschillen zien.
Ik denk dat ik het wel vol kan houden en door zal zetten. Wat ik wel lastig vind is om er mee om te gaan.
