Nog even en de dagen worden langer. Nu is het donker, koud, korte dagen, het weer duwt me naar binnen. Om tien uur ’s avonds naar bed om te gaan slapen. Warm en behaaglijk diep slapen. Rusten, een winterslaap, tandje terug en behaaglijk binnen met de gedachten aan het licht en lange dagen die uitnodigen.
De winter is naar binnen gericht. Het geeft mij de tijd voor reflectie. Ik denk aan het afgelopen jaar en wat ik allemaal heb beleefd en gedaan. Vandaag is weer zo’n dag. Mijmeren en voor mij uit staren. De foto’s op mijn telefoon bekijken. Veel gezien, gedaan, geweest. Waar sta ik volgend jaar? De snelheid waarmee de tijd mij passeert verrast.
De winter als accu. De rust. Het is verleidelijk om te slapen. Een groot glas speciaal bier. Slapen in de bus, liggen op de bank. De hond laat zichzelf wel uit. Het gordijn voor de deur. Toch naar buiten…de basis voor de zomer leg je in de winter. Maar de virussen dan? Verkouden worden of erger nog…de ongewenste griep krijgen!
Lange dagen maken trainen lang. De winter kort in. De fiets verstoft. Dan maar de ’binnen trainer’ aansluiten. Het weerbericht is bijzaak. De dagen zijn lang en het licht kort. De laatste weken vol met werken. Opbouwen voor als het straks vanwege het vele fietsen niet meer kan. Nu ook daar een basis leggen om straks volgens planning te gaan bewegen. Ergens is er ook de relativering dat het nog steeds een hobby is. Toch blijft het rondzingen in mijn hoofd “Een goede voorbereiding is het halve werk.” De helft van de helft van de helft zit in materiaal, begeleiding en in voeding en rust. De andere helft van de helft van de helft in de steun van mijn lief, familie, vrienden en iedereen die mij de ruimte geeft. De overige delen zijn voor kilometers maken, trainen, en krachttraining, fitness, jakkeren over kasseien, de heuvels op, de bergen in. De tijd aan mijn zijde.
De gesprekken. Over anders eten, stoppen met suiker en alcohol, minder vet. Het nadenken over trainingen, de wekelijkse variatie in fietsen en dan de oefeningen voor de rompstabiliteit, het maken van plannen voor het voorjaar. Welke ritten wel en welke niet. Ik besluit de week weg naar Girona met fietsvrienden af te zeggen omdat het niet past in de voorbereiding naar de start toe. In plaats daarvan gaan we met z’n tweeën naar de Alpen. In de oude Kip caravan. Een maand voor de Tour.
Het is vooruit kijken In een tijd die meer naar binnen gericht is. Het zijn de ongewone zaken en daar door nog niet gewoon. Het laat geen ruimte toe voor half werk. Nu is de tijd van voorbereiden en nadenken. Ook dan is het naar binnen gericht. Dus dit ook. Vanuit het donker naar het licht.
