En hij zei:
Laat me met rust.
Ik leid mijn leven.
Zoals ik dat wil.
Dus laat mij met rust.
Met je dwang en je drammen
Je mist het verlangen
Om mij los te laten
Zoals ik het wil
Met de angst in je wezen
En geblaat in de lucht
Vanuit onzijn bestaan
En onwillig verleden
Met de rem op je hart
En verscholen verdriet
Dus laat mij met rust
En gun mij mijn leven
Met mijn lief en verlangen
Uit de dageraad vers
In de aarde geplant
En uit liefde geboren
Wars van wrok en geweten
Maar uit zuivere lucht
Dus leef je eigen leven
Zoals ik dat nu doe
Zonder vrees of verlatenheid
Onder je huid
En laat mij in mijn waarde
Schop de oordelen weg
Vanuit luchtigheid uit het vreemde gewag
En omarm je verlangen
Om de pijn te verzachten
En de zekerheid van je verlies
Schep de ruimte tot delen
En de vrijheid tot leven
Door los te laten wat jouw vast heeft gezet
En laat mij los
Stop met strijden en vechten
Geef de ruimte aan hen die de stormen doorstaan
En die in vrijheid en ineenvoud
Het lef durven tonen
Om in vrede en vrijheid
Het gesprek aan te gaan
